Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Poseidon Undersea Resort

 

Tο ξενοδοχείο Poseidon Undersea Resort βρίσκεται 12 μέτρα κάτω από τη θάλασσα! Εισέρχεστε σε έναν ανελκυστήρα, ο οποίος σας οδηγεί 12 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η εικόνα είναι καθ' όλα μαγευτική· ενώ εσείς καταδύεστε στο βυθό και δη στο Poseidon Undersea Resort, εξωτικά ψάρια μοιάζουν ν' ακολουθούν αντίθετη κατεύθυνση, κοιτώντας σας με μάτια ορθάνοιχτα! Αυτό που ακολουθεί, μπαίνοντας στα δωμάτια, είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό. Τη θέση των τοίχων έχουν πάρει τεράστιες επιφάνειες από διαφανο πλεξιγκλάς, που επιτείνουν την αίσθηση του υδάτινου καλωσορίσματος. 

 

Το εσωτερικό υπενθυμίζει ότι βρίσκεστε στον 21ο αιώνα, αν όχι στο μέλλον! Νιώστε τα κύματα χαλάρωσης που απελευθερώνει το υδρομασάζ, ενώ τα ψάρια-κλόουν, άθελά τους, φαίνονται σαν να σας εμπαίζουν! Παρακολουθήστε τα «Σαγόνια του Καρχαρία» στη μεγάλη ΤV plasma, βιώνοντας πλέον με όλες σας τις αισθήσεις το μεγαλείο του υποθαλάσσιου κόσμου. Και αν θελήσετε να τον... περπατήσετε, τίποτα δεν σας σταματά. Αφού παρακολουθήσετε μαθήματα πλοήγησης, περιηγηθείτε, με κάποιο από τα ειδικά υποβρύχια στα «στενά σοκάκια» του ωκεανού. Στην επιφάνεια του υποθαλάσσιου κέντρου σάς περιμένει πλήθος δυνατοτήτων, όπως θαλάσσια σπορ, spa θαλασσοθεραπείας, 6 εστιατόρια (συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου υποβρύχιου εστιατορίου στον κόσμο) και αρκετά καταστήματα.

 

Το πρόγραμμα διαμονής στο Poseidon Undersea Resort είναι δεδομένο και περιλαμβάνει, στη διάρκεια μιας εβδομάδας, δύο υποθαλάσσιες διανυκτερεύσεις, ενώ οι υπόλοιπες πραγματοποιούνται στα εξωτικά παραθαλάσσια bungalows.

 







Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Niterói Contemporary Art Museum

Τοποθεσία: Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Ημερομηνία: Ολοκληρώθηκε το 1996
Αρχιτέκτονας: Oscar Niemeyer
Σκοπός: Μουσείο



 

Ένας τεράστιος ιπτάμενος δίσκος μοιάζει να έχει προσγειωθεί στην άκρη ενός απόκρημνου λόφου. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ( MAC) βρίσκεται στην πόλη της Niterói του Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία και είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα της περιοχής.

Σχεδιασμένο από τον Oscar Niemeyer με τη βοήθεια του μηχανικού Bruno Κονταρίνη, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Niemeyer σε προηγούμενα έργα, το MAC έχει 16 μέτρα ύψος και έναν περίτεχνο κτήριο με διάμετρο 50 μέτρα και τρεις ορόφους. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1996 .

Ένας μεγάλος και φαρδύς διάδρομος οδηγεί στην αίθουσα των Εκθέσεων, που έχει χωρητικότητα εξήντα ατόμων, ενώ δυο πόρτες οδηγούν στην γκαλερί με τα πανοραμικά παράθυρα, που προσφέρουν μαγευτική θέα στον κόλπο Guanabara, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το βουνό Sugarloaf.



Το μοντέρνο κτήριο, που έχει παρομοιαστεί με UFO , βρίσκεται σε μια απότομη πλαγιά, στο κάτω μέρος της οποίας είναι μια παραλία. Στην ταινία «Oscar Niemeyer, an architect committed to his century» ο Niemeyer πετά πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο με ένα UFO, το οποίο στη συνέχεια προσγειώνεται στην περιοχή, γεγονός που υποδηλώνει την έμπνευση του για το κτήριο του μουσείου.

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Oscar Niemeyer

Οσκαρ Νιεμάιερ (Oscar Ribeiro de Almeida Niemeyer Soares Filho, 15 Δεκεμβρίου 1907 – 5 Δεκεμβρίου 2012), αρχιτέκτονας του Μοντέρνου Κινήματος της Βραζιλίας.
Γεννιέται στο Ρίο ντε Τζανέιρο από μια εύπορη οικογένεια, ο πατέρας του έχει τυπογραφείο κι ο αδελφός του αργότερα θα γίνει γιατρός διεθνούς φήμης. Το γερμανικό του επίθετο, με το οποίο αργότερα θα γίνει γνωστός, το οφείλει στη γιαγιά του, Βραζιλιάνα με καταγωγή από το Ανόβερο.
Το 1928 παντρεύεται την Ανίτα Μπάλντο. Τελειώνει το Barnabitas College και το 1930 μπαίνει στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών (Escola Nacional de Belas Artes) για να σπουδάσει Αρχιτεκτονική. Το 1934 γεννιέται η κόρη του Άννα Μαρία. Πριν τελειώσει τη σχολή μπαίνει ως μαθητευόμενος στο γραφείο του Lucio Costa, ενός από τους ιδρυτές του Μοντέρνου Κινήματος στη Βραζιλία. Η δουλειά του δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να επιδείξει μέχρι το 1936. Τότε συναντάει το Le Corbusier που έρχεται ως σύμβουλος για το κτίριο του υπουργείου παιδείας που είχε αναλάβει το γραφείο του Costa. Είναι μια γνωριμία που θα τον επηρεάσει βαθύτατα και θα τον αλλάξει εντελώς. Αρχίζει να σχεδιάζει δικά του έργα και το 1939 με την απόσυρση του Lucio Costa αναλαμβάνει το κτίριο του Υπουργείου παιδείας. Κάνει μια πληθώρα έργων πολλά από τα οποία έχουν ανατεθεί σε αυτόν από τους επικεφαλής των δήμων για σχεδιασμό του ελεύθερου χώρου αλλά και κτιριακών συγκροτημάτων προκειμένου να εξωραΐσουν τις πόλεις τους και να ενισχύσουν το τοπικό πνεύμα. Το 1964 γίνεται πραξικόπημα κι ο Niemeyer, ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βραζιλίας (PCB) φεύγει από τη χώρα. Εγκαθίσταται στο Παρίσι, όπου ανοίγει το γραφείο του και περνάει αρκετό χρόνο στην Κούβα και τη Σοβιετική Ένωση. Το 1985 η δημοκρατία αποκαθίσταται στη Βραζιλία κι ο Niemeyer γυρίζει πίσω. Τιμάται με το Βραβείο Αρχιτεκτονικής Pritzker το 1988. Από το 1992 μέχρι το 1996 διατελεί πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Oscar Niemeyer δε σταμάτησε να εργάζεται μέχρι το τέλος της ζωής του.  Δεν υπάρχει καμία απότομη αλλαγή ούτε ξαφνική εμφάνιση μιας καινούριας τάσης. Τα ίδια χαρακτηριστικά που υπήρχαν στην πρώιμη δουλειά του ξεχωρίζουν και στα τελευταία έργα του. 

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Lotus Temple




Ο ναός ανήκει στην Πίστη Μπαχάι, μια από τις νεότερες θρησκείες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν παγκόσμιες. Η αρχιτεκτονική του προσομοιώνει το άνθος του λωτού. Αποτελείται από 27 μαρμάρινα τμήματα, που όλα μαζί συνθέτουν ένα λουλούδι λωτού. Από το 1986 που λειτούργησε πρώτη φορά έχει γίνει ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα στο Νέο Δελχί, την πρωτεύουσα της Ινδίας. 



Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Burj Al Arab

 



Ο ουρανοξύστης Μπουρτζ Αλ Αράμπ, που αποδίδεται στα ελληνικά ως "Πύργος των Αράβων", είναι ξενοδοχείο πολυτελείας και βρίσκεται στο Ντουμπάι, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Έχει ύψος 321 μ. και κατατάσσεται ως το τέταρτο ψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο. Είναι κατασκευασμένο επί τεχνητής νήσου, 280 μ. ανοιχτά της παραλίας Τζουμέιρα και ενώνεται με την ξηρά μέσω τοξωτής γέφυρας. 

Σχεδιασμός και κατασκευή

Ο σχεδιασμός του κτηρίου ανατέθηκε στον Τομ Ράιτ της εταιρείας WS Atkins PLC, ενώ την επίβλεψη του σχεδιασμού και της κατασκευής είχε ο Καναδός μηχανικός Ρικ Γκρέγκορι της ίδιας εταιρείας. Αρχικά κατασκευάστηκε το τεχνητό νησί (1994). Η κατασκευή διήρκεσε μόλις πέντε χρόνια και τα εγκαίνια έλαβαν χώρα τον Δεκέμβριο του 1999.

Τεχνικά στοιχεία

Αρκετά στοιχεία της όλης κατασκευής αποτέλεσαν πρωτότυπη εργασία, όπως το τεχνητό νησί, επάνω στο οποίο θεμελιώθηκε ο πύργος. Για τη θεμελίωση του νησιού αυτού καθεαυτού χρειάστηκε η βύθιση 230 πασάλων οπλισμένου σκυροδέματος, μήκους 40 μέτρων έκαστος, επί αμώδους πυθμένα. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια επιφάνεια από βράχους, η οποία εγκιβωτιώθηκε σε οπλισμένο σκυρόδεμα κυψελώδους σχήματος, το οποίο και θα προστατέψει την κατασκευή από τη διάβρωση. Περισσότερα από τρία χρόνια δαπανήθηκαν για την προετοιμασία του εδάφους, ενώ η κατασκευή του κτiρίου ολοκληρώθηκε σε περίπου δυόμιση χρόνια. Για την κατασκευή χρειάστηκαν περισσότεροι από 70.000 κυβ. μ. σκυροδέματος καθώς και 9.000 τόνοι χάλυβα.

Δωμάτια και σουίτες


Παρά το μέγεθός του, ο «Πύργος των Αράβων» διαθέτει μόνο 28 διόρωφα επίπεδα, συνολικής χωρητικότητας 207 σουιτών. Η μικρότερη τέτοια σουίτα καταλαμβάνει έκταση 169 τ.μ., ενώ η μεγαλύτερη διαθέτει 780 τ.μ. Τα περισσότερα δωμάτια είναι διακοσμημένα έτσι ώστε να αντιπαραβάλλεται η δύση με την ανατολή, ενώ τα λουτρά διαθέτουν περίτεχνα μωσαϊκά.




Οι τιμές των δωματίων ποικίλουν, από τα 1.000 περίπου δολλάρια, έως τα 27.000, ανά διανυκτέρευση.



Εστιατόρια

Στην κορυφή του ξενοδοχείου βρίσκεται το εστιατόριο Al Muntaha (ελλ. απόδοση Ύψιστο), το οποίο περιστρέφεται προσφέροντας μια εκπληκτική θέα στην πόλη του Ντουμπάι. Οι υαλοπίνακές του εκτείνονται 27 μ. από τον κύριο όγκο του κτηρίου, ενώ η πρόσβαση γίνεται μέσω ενός ανελκυστήρα, ο οποίος επίσης προσφέρει πανοραμική θέα. 


Ένα δεύτερο εστιατόριο με το όνομα Al Mahara ("Αχιβάδα"), διαθέτει ένα μεγάλο ενυδρίο χωρητικότητας περίπου 10.000.000 λίτρων, ενώ η πρόσβαση γίνεται μέσω μιας προσομοιωμένης υποβρύχιας διαδρομής. Η αντοχή του ενυδρείου στην πίεση του νερού επιτυγχάνεται με ακρυλικούς υαλοπίνακες, πάχους 18 εκ.





 

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Όπερα του Σίδνεϋ




Η Όπερα του Σύδνεϋ (Sydney Opera House) βρίσκεται στο Σίδνεϋ, στη Νότια Νέα Ουαλία της Αυστραλίας. Είναι ένα από τα πιο διάσημα κτήρια του 20ού αιώνα, και ένας από τους διασημότερους τόπους άσκησης τεχνών στον κόσμο. Είναι ένα σύγχρονο εξπρεσιονιστικό σχέδιο, με μια σειρά μεγάλων προκατασκευασμένων «κοχυλιών», που διαμορφώνει τις στέγες της δομής. Η όπερα καλύπτει 1.8 εκτάρια (4.5 στρέμματα) εδάφους. Έχει 183 μέτρα (605 πόδια) μήκος και περίπου 120 μέτρα (388 πόδια) πλάτος στο ευρύτερο σημείο του. Υποστηρίζεται σε 580 αποβάθρες που βυθίζονται μέχρι 25 μέτρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Η παροχή ηλεκτρικού ρεύματός της είναι ισοδύναμη για μια πόλη 25.000 ανθρώπων και διανέμεται από 645 χιλιόμετρα ηλεκτρικού καλωδίου.
Το θέατρο της όπερας και η αίθουσα συναυλιών βρίσκονται στις δύο μεγαλύτερες ομάδες κοχυλιών και τα άλλα θέατρα βρίσκονται στις πλευρές των σχηματισμών ομάδας κοχυλιών. Η μορφή των κοχυλιών επιλέγεται για να απεικονίσει τις εσωτερικές απαιτήσεις ύψους, που αυξάνονται από τις εισόδους, πέρα από τις θέσεις και μέχρι τους υψηλούς σκηνικούς πύργους. Το εσωτερικό του κτηρίου αποτελείται από ρόδινο γρανίτη που εξάγονται από το Tarana και ξύλο και κοντραπλακέ που παρέχεται από τη βόρεια Νότια Νέα Ουαλία.
Η όπερα του Σύδνεϋ περιέχει πέντε θέατρα, πέντε στούντιο πρόβας, δύο κύριες αίθουσες, τέσσερα εστιατόρια, έξι bars και πολυάριθμα καταστήματα αναμνηστικών. Τα πέντε θέατρα που αποτελούν τις εγκαταστάσεις:
  • Η αίθουσα συναυλιών Concert Hall
  • Το θέατρο της όπερας Opera Theatre
  • Το θέατρο Drama Theatre
  • Το θέατρο Playhouse
  • Το θέατρο Studio Theatre
Εκτός από τις θεατρικές παραγωγές, οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται επίσης για εκδηλώσεις όπως γάμοι, πάρτυ και διασκέψεις.

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Ατόμιουμ (Atomium)


 

Κατασκευασμένο για την Παγκόσμια Έκθεσh των Βρυξελλών (1958), το ύψους 103 μέτρων μνημείο Ατόμιουμ (Atomium) αναπαριστά την κυψελίδα ενός κρυστάλλου σιδήρου, μεγεθυμένη κατά 165 δισεκατομμύρια φορές, με κάθετο σώμα διαγώνια, σωλήνες κατά μήκος των 12 άκρων του κύβου και από τις 8 κορυφές προς το κέντρο. Εννέα σφαίρες από ατσάλι διαμέτρου 18 μέτρων συνδέονται μέσω σωλήνων που περιέχουν κυλιόμενες σκάλες μέχρι 35 μέτρων, μεταξύ των μεγαλύτερων στην Ευρώπη. Παράθυρα στην κορυφαία σφαίρα παρέχουν μια πανοραμική άποψη των Βρυξελλών. Άλλες σφαίρες έχουν εκθέσεις της δεκαετίας του 1950. Τρεις ανώτερες σφαίρες που δεν διαθέτουν κάθετη υποστήριξη δεν είναι ανοιχτές στο κοινό για λόγους ασφαλείας.

 
Ο πύργος του Άιφελ των Βρυξελλών
Σχεδιασμένο αρχικά για να διαρκέσει μόνο έξι μήνες, το σχέδιο του αρχιτέκτονα Αντρέ Βατερκέυν επέζησε και κατέστη δημοφιλές τουριστικό θέλγητρο, σε σημείο που μερικοί πιστεύουν πως είναι ένα εθνικό σύμβολο του Βελγίου που ανταγωνίζεται το Μάννεκεν Πις. 


Ανακαίνηση
Ξεκινώντας τον Μάρτιο του 2004, οι ανακαινιστικές εργασίες περιέλαβαν την αντικατάσταση των φθαρμένων ελασμάτων από αλουμίνιο που κάλυπταν τις σφαίρες με ανοξείδωτο ατσάλι. Για να καλυφθεί η δαπάνη των ανακαινίσεων, το παλιό αλουμίνιο πουλήθηκε στο κοινό ως σουβενίρ. Το Ατόμιουμ παρέμεινε κλειστό για το κοινό από τον Οκτώβριο του 2004 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2006. Έκτοτε έχει δεχθεί περισσότερους από 2.000.000 επισκέπτες.

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Casa Batlló





Το Casa Batlló είναι το ένα από τα δύο μεγαλύτερα κτίρια με σχεδιασμό του Αντόνι Γκαουντί στην Passeig de Gràcia, το άλλο κτήριο είναι το La Pedrera.
Εξωτερικά η πρόσοψη του Casa Batlló δείχνει να έχει κατασκευαστεί από κρανία και οστά. Το «Κρανία» είναι στην πραγματικότητα μπαλκόνια και τα «οστά» είναι οι κολώνες υποστήριξης.
Ο Γκαουντί χρησιμοποίησε ως πηγή έμπνευσης για την δημιουργικότητα του σε αυτό το κτήριο τα χρώματα και σχήματα που συναντάμε στη θαλάσσια ζωή π.χ. τα επιλεγμένα χρώματα της πρόσοψης είναι αυτά που βρίσκονται στα φυσικά κοράλλια.
Το κτίριο σχεδιάστηκε από τον Γκαουντί για τον Josep Batlló, ένα πλούσιο αριστοκράτη, ως ένα σπίτι της αριστοκρατίας. Ο Señor Batlló έζησε στους δύο χαμηλότερους ορόφους μαζί με την οικογένεια του και οι επάνω όροφοι είχαν ενοικιαστεί ως διαμερίσματα.